Στο Ροδοχώρι περίπου 12 χιλιόμετρα από τη Νάουσα και μέσα από μία πανέμορφη διαδρομή ξεπροβάλλει το οινοποιείο Αργατία μία οικογενειακή υπόθεση της Χαρούλας Σπινθηροπούλου και του Παναγιώτη Γεωργιάδη. Και οι δυο τους έχουν γράψει και συνεχίζουν να γράφουν τα δικά τους κεφάλαια στην πορεία του ελληνικού κρασιού τα τελευταία χρόνια. 

Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης ξεναγεί στο boutique οινοποιείο και αναφέρεται στην λογική που ακολουθούν στην Αργατία που είναι αυτή του μεροκάματου με προσωπική φροντίδα δίνοντας έμφαση στο ''ότι εμείς δεν βιαζόμαστε αλλά δίνουμε στο κρασί το χρόνο του''.

Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης στο κελάρι της Αργατίας

 

Οι αμπελώνες βρίσκονται στις τοποθεσίες Κράσνα Ροδοχωρίουυ και Λάκκα Γιαννακοχωρίου και καλλιεργούνται βιολογικά. Μάλιστα η Σπινθηροπούλου τονίζει ότι θα μπορούσε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ελληνικών αμπελώνων να είχε υιοθετήσει την βιολογική καλλιέργεια με οικονομικά αλλά και ποιοτικά οφέλη. Συνολικά καλλιεργούνται 12 στρέμματα με στόχο την δημιουργία φυτών μέτριας ευρωστίας που αποτελεί προϋπόθεση παραγωγής ποιοτικών κρασιών Νάουσας.

Πειραματικός αμπελώνας στην είσοδο του οινοποιείου

 

Ακολούθησε μία μίνι κάθετη 5 χρονιών ξεκινώντας από το 2006 μέχρι και το 2010 που είναι η τρέχουσα χρονιά κυκλοφορίας. Είπαμε στην Αργατία δεν υπάρχουν βιασύνες....

Αργατία 2006

Ξεκίνημα από ένα κρασί που η Σπινθηροπούλου λέει ότι είχε ενδοιασμούς αν θα έπρεπε να το εμφιαλώσει λόγω πολλών βροχών στη διάρκεια του τρύγου. Όχι ιδιαίτερα εκδηλωτική μύτη μέτριας έντασης με αρκετό κόκκινο φρούτο και μπαχαρικά. Ελαφρύ στο στόμα με 12.2% αλκοόλ και αρκετές ακόμα τανίνες που δεν έχουν πλήρως ενσωματωθεί. (87/100)

Αργατία 2007

Στον αντίποδα με το 2006, το 2007 ήταν μία έντονα ξηροθερμική χρονιά που έδωσε ένα πλούσιο, καλοδομημένο κρασί με νεύρο και δύναμη. Βαθύ χρώμα για τα δεδομένα της ποικιλίας με εξελιγμένη αρωματικά μύτη που εκφράζεται από ντοματένιες νύξεις, κόκκινο φρούτο και ζωικές νότες ωραία παντρεμένες. Στυλάτο στο στόμα, μπαχαρώδες με γυαλισμένες τανίνες. Στα καλύτερά του σε 2-3 χρόνια και θα κρατήσει για μια δεκαετία τουλάχιστον. (92/100)

Αργατία 2008

Σε μία επίσης ξηροθερμική χρονιά με λίγες βροχές όμως στον τρύγο, το Ξινόμαυρο εμφανίζεται σχετικά πλούσιο με ώριμο κερασένιο χαρακτήρα και καλή ισορροπία στο στόμα χωρίς όμως μεγάλες εντάσεις. Πίνεται απολαυστικά ήδη και θα είναι σε άνοδο τα επόμενα πέντε χρόνια. (89/100)

Αργατία 2009

Το 2009 ήταν μία δροσερή χρονιά με καλές συνθήκες στον τρύγο όπου έκανε και πολύ καλό καιρό. Το κρασί είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ισορροπίας μεταξύ φρεσκάδας και ωριμότητας φρούτου. Όμορφα εξελιγμένη μύτη με κόκκινο φρούτο και ντοματένιες αποχρώσεις. Στο στόμα είναι βελούδινο με ωραία χωνεμένες τανίνες και μεγάλης διάρκειας επίγευση. Πίνεται άνετα τώρα και για τα επόμενα 5-7 χρόνια. (90/100)

Αργατία 2010

Η τρέχουσα ετικέττα προέρχεται από μία δύσκολη χρονιά που ξεκίνησε καλά αλλά στην πορεία η θερμοκρασία έπεσε απότομα σε μήνες σημαντικούς για την ωρίμαση όπως ο Αύγουστος. Μέτριο ρουμπινί χρώμα με μπαχαρένιο προφίλ, κόκκινα κεράσια και ζωικές πινελιές. Φρουτώδες με μέτριο όγκο και ικανοποιητική συμπύκνωση. Στα καλύτερά του μετά από 2-3 χρόνια. (89/100)